Een rookverslaving moet ook in een afkickkliniek kunnen worden behandeld, bepleiten deskundigen in de verslavingszorg. Nu vergoedt de zorgverzekering alleen laagdrempelige begeleiding bij stoppen met roken, bijvoorbeeld via de huisarts.
Voor een kleine groep verstokte rokers met ernstige problemen is laagdrempelige hulp niet voldoende, signaleert manager Jeroen Hinneman van verslavingskliniek Bolsterburen in Heerenveen. Die rokers zijn mogelijk wel geholpen met een tijdelijke opname in een kliniek waar niet wordt gerookt, stelt Hinneman. Hij heeft onlangs een brief met dit betoog aan de Tweede Kamer verstuurd.
Een beperkte groep met ernstige problemen, volgens Vossenberg, ‘al is moeilijk te zeggen om hoeveel mensen dat precies gaat’.
Hinneman stelt dat de behandeling van rookverslaving met andere ogen wordt bekeken dan een alcohol- of drugsverslaving, omdat roken doorgaans minder sociale problemen veroorzaakt. ‘Alcohol- of drugsverslaafden raken vaak contacten met hun familie en vrienden kwijt, verliezen hun baan, komen soms op straat terecht en geven daar overlast. Als rookverslaafden ernstig in de problemen komen, is dat eerder fysiek van aard en zijn ze daarmee anderen niet tot last. Maar dat wil niet zeggen dat dat niet tot heel tragische situaties kan leiden.’
De terugvalpercentages na een klinische behandeling van alcohol- en drugsverslaving zijn doorgaans relatief hoog. Verslavingsarts Vossenberg vermoedt dat dat met roken niet anders zal zijn. ‘Verslaving is een hardnekkig probleem.’
Behandelen van roken in een afkickkliniek stuit bovendien ook nog op een praktisch probleem: in veel verslavingszorginstellingen wordt door cliënten fanatiek gerookt. ‘Ongeveer 80 procent van de mensen die met een drugs- of alcoholverslaving kampt, rookt ook’, zegt Vossenberg. ‘Daarvan werd vaak gezegd: laat die mensen toch doorroken, ze hebben het al zo moeilijk, pak ze niet ook nog hun rokertje af.’
Inmiddels is een aantal verslavingszorginstellingen wel rookvrij. Dat geldt niet voor Tactus, moet Vossenberg tot zijn spijt erkennen. ‘Wel paradoxaal, inderdaad. Als we deze groep willen gaan behandelen, zal daar eerst verandering in moeten komen.’
Bron: Volkskrant, 29 april 2019